ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Στην χώρα της ράκια και της πίβο…
Κυριακή του Πάσχα και η ξενάγηση στην Σέρβικη κουζίνα ξεκινάει με ένα γεύμα σε ένα παραδοσιακό καφανα με ρακί από αχλάδι και μπόλικες τοπικές μπύρες . Ακούσαμε τον Γκόραν να μας μιλάει με αγάπη για το αγίασμά τους τα παλαιωμένα αποστάγματα των Μοναστηριών του Νότου και την ιστορία των Σέρβικων παραδοσιακών καζανιών κλειστής καύσης με την χαρακτηριστική μικρή καμινάδα και κατηφορίσαμε στις όχθες του Σάββα και του Δούναβη για μια γνωριμία με τις Σέρβικες μικροζυθοποιείες. Ένα μπυράκι για το σβήσιμο επιβάλεται σκεφτήκαμε και μπήκαμε στο πρωην εργοστάσιο της Bip …
Με την καθοδήγηση του αμφιτρίωνά μας Milosh των Rakia Bar δοκιμάσαμε χαρακτηριστικές ρακές των επτά βασικών κατηγοριών και για να το εμπεδώσουμετο κάναμε δύο φορές μέσα στην ημέρα συνδιάζοντάς τες την δεύτερη φορά με έναν γύρο βασικών μεζέδων κυρίως κρύων της Σέρβικης κουζίνας του Νότου. Η εξαιρετική ρακή από άγριο αχλάδι , η παλαιωμένη 12ετών από Κυδώνι και η Μοναστηριακή Γκράπα της Ζίτσα είναι μερικά απ τα πεσκέσια που μπήκαν στα μπαγκάζια μας για την επιστροφή.
Μια ακόμη στάση στο Samo pivo τον παράδεισο της μπύρας στο Βελιγράδι για να το εμπεδώσουμε .Η απλόχερη αυθεντική φιλοξενία του αγαπημένου Milajn Kovac μας σκλάβωσε τελευταία στιγμή και με κλειστά καταστήματα βρίσκει και φέρνει την αγαπημένη μας kabinet ρωτώντας : pivo ?
Ziveli brat! Κάτι μας λέει πως μετά τον τρύγο θα τα π(ι)ούμε ξανά…
