ΛΙΒΑΝΟΣ

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΞΑΔΕΡΦΩΝ

Η πιο ίσως hip  πόλη της Μέσης Ανατολής και σταυροδρόμι πολιτισμών έχει να καυχιέται για την γαστρονομική της κουλτούρα  . Με τα χωριά γύρω από το Ζάχλε να ερίζουν για την παραγωγή του καλύτερου αράκ και της Τύρου για το καλύτερο τζιν βρεθήκαμε στο Anise (Στην Αρμένικη συνοικία ) για μια ξενάγηση στα Λιβανέζικα τζιν και καταλήξαμε στο να δοκιμάζουμε απ τα χέρια της αγαπημένης  Em Sherif    ένα γύρο 55 μεζέδων (καλά ακούσατε ο λιβανέζικος μεζές είναι κιμπάρικος)για συνοδεία σε αρακ και κρασιών της Κοιλάδας Μπεκαά.Πατέρας της αμπελουργίας στον Λίβανο θεωρείται ο Νώε (όταν τελείωσε ο Βιβλικός κατακλυσμός) ενώ μέρος της οινικής τους ρητορικής συχνά αποτελεί το θαύμα του Χριστού στην Κανά (όταν μετέτρεψε το νερό σε κρασί). Κι αυτοί, ωστόσο, άρχισαν τις τελευταίες δεκαετίες να ασχολούνται συστηματικά με το κρασί στη σύγχρονή του μορφή. Το αρακ στην παραγωγή του έχει πολλές ομοιότητες με το ούζο ωστόσο προέρχεται 100% από σταφύλι .Για να διετεθεί  στην αγορά πρέπει να είναι τουλάχιστον 50% η περιεκτικότητά του σε αλκοολ και γι αυτό τον λόγο θα παρατηρήσετε ότι το πίνουν σε ποτήρι με νερό έως επάνω. Από την  απόσταξη έως την εμφιάλωση μεσολαβεί ένα διάστημα  6 μηνών ξεκούρασης σε αμφορείς, το οποίο θα δώσει και τις χαρακτηριστηκές «χωμάτινες»νότες στο απόσταγμα.  Η παραμονή  για μεγαλύτερα διαστήματα και παλαίωση σε αμφορείς έχουν δώσει εξαιρετικά παλαιωμένα αποστάγματα σε αποσταγματοποιούς όπως η Brun . Στο άκουσμα της λέξης Έλληνας οι λΙβανέζοι συνήθως πετάγονται και λένε cousin , ξάδερφε και αυτό φέρνει κέρασμα μέχρι τελικής πτώσης.

Πρωινό από τον παλιό Αρμένικο ξυλόφουρνο  , λιβανέζικο μπακλαβά με τα συγκλονιστική βουτυρένια γεύση του από τον αγαπημένο Ahmad Aouni Hallab και πίσω στο βουνό των Κενταύρων .